Περιμένοντας το παρελθόν

Αύριο θα είναι όλα εντάξει:

Θα ‘χει ξεχάσει ο νους όσα πληγώνουν το σφυγμό.

Ίσως ακόμα κι η καρδιά να μη θυμάται

πως, σαν παιδί, μου καρδιοχτύπησε γυμνή ξανά χθες βράδυ...
 

Στο μεσοδιάστημα της απόρριψης,

περιμένοντας το παρελθόν να επανέλθει,

εκείνο έρχεται γοργό να μου θυμίσει νέες ήττες:

Αυτές που θα ’ρθουν, αυτές που είναι ήδη εδώ...
 

Ευτυχισμένος ο χρυσός στη γυάλα του κλεισμένος:
Σε λίγο θα χει λησμονήσει πως είναι ο κόσμος στριμωγμένος
σ’ ένα κατεργασμένο πλίνθινο σωρό από συνειδήσεις
όσων ζήλεψαν πόσο ευτυχισμένο είχε νιώσει τότε: πριν την αιχμαλωσία...