Πέμπτη 7 Φεβρουαρίου 2019 0 comments

Οδοστρωτήρας


Ο οδοστρωτήρας του χρόνου περιδιαβαίνει.
Περνά ήσυχα.
Κινείται σταθερά.
Πατά αθόρυβα.
Απομακρύνεται νωχελικά.

Ο οδοστρωτήρας του χρόνου ισοσκελίζει.
Αποδυναμώνει τα πάθη.
Παρασύρει τις σκιές.
Ισιώνει τις καμπύλες.
Συγκεντρώνει τις χαρές.

Ο οδοστρωτήρας του χρόνου συγχωρεί.
Καταχωνιάζει τις αρνήσεις.
Ξεσκονίζει τα εικονοστάσια.
Αποσύρει τις ταμπέλες.
Φωτίζει τις ντουλάπες.

Ο οδοστρωτήρας του χρόνου δημιουργεί.
Χώρο να αλλάξεις.
Θέληση να δεις.
Κουράγιο να ονειρευτείς.
Έμπνευση προς εαυτόν.
Όρεξη για αλλήλους.

Ο οδοστρωτήρας του χρόνου υπάρχει.
Ευτυχώς.
Έτσι μόνο αντέχεται η ζωή
με τις τόσες αλλαγές,
τις τόσες περιπλοκές, 
τις τόσες θύμησες, 
τις τόσες χάρες.

Εγώ· που ήθελα μόνο να ανήκω κάπου 
και ταυτοχρόνως να μη δοθώ πουθενά.
Εσύ· που ηθελες μόνο να σου ανήκω 
και ταυτοχρόνως να μη μου δοθείς.

Ξένοι στον ίδιο πλανήτη και 
-ειλικρινώς- 
τυχεροί,
παραμένουμε ξένοι.