Ευχή

Αν είχα μια στερνή ευχή,
θα ήταν να σε ξαναγνώριζα.
Σήμερα, ως έχω. Σήμερα, ως είμαι.

Να σε κοιτούσα ολιμερίς,
να έσβηνες τα μάτια μου,
δίχως πνοή, να μη θωρούσα
παρά την έκφραση του πόθου μου.

Να σ’ ακουμπούσα τρυφερά,
να σ' ένιωθα στα δάχτυλα,
δίχως να μου 'φερνες πια ήττες:
μόνο ένα πρόσχαρο φουστάνι.

Να σε κρατούσα σταθερά,
ελεύθερο το δέρμα μου,
και δίχως συστολή, γλυκά,
να ζούσαμε μια βόλτα αμμουδερή.

Αν είχα μια στερνή ευχή,
θα την απέθετα στα χέρια σου.
Σήμερα, ως έχεις. Σήμερα, ως είσαι.

"When You Wish Upon A Star" by Joel Robinson

Απόνειρο

Περπάτησα τη σκέψη μου στα χνάρια σου,

αέναα σκοτεινή και Σιδηρά μου Μεραρχία,

κι ήταν πρωί Σαββατιανό, γένηκε λιόγερμα,

κι εγώ ακόμα σε θωρούσα μαγεμένη.

 

Αντήχησαν στο νου στενές οι αρβύλες σου:

σαν υπνοβάτη αρχοντικού, σαν αποστάτη, 

κι έμεινα εκεί ν’ απολαμβάνω ένα απόνειρο,

τόσο στεγνό που το αγνόησε κι η Λάχεσις.

 

Κι είναι κι η θλιβερή φιγούρα του Αιγέα σου,

θαρρείς γι’ απώλεια την κάθε σπιθαμή του:

του δώσαν στέμα κι ένα γόνο για παράσημο,

κι άφησε πίσω του πελάγη δυστυχίας.

 

Έτσι κι εγώ, για να τιμήσω την εξάρτηση,

καμιά φορά περιδιαβαίνω υπονόμων.

Μ’ ένα τραγούδι ερωτικό για ψυχανάλυση 

θα ενσαρκώνω την Πυθία των αιώνων...

B-Movie

Βουβός αποστάτης,
βαριά οπλισμένος
με γνώμες, με θύμησες,
με λέξεις κι εικόνες,
αφήνει το στίγμα του
κρυφά στη Σταδίου,
με ένα του βλέμμα
χωρίς να μιλά.

Σκυφτός μετανάστης,
πικρά φορτισμένος
με πλοία, με θάλασσες,
με κρύα κι αρμύρες,
ζητούσε το δίκιο του
στην άκρη ενός κάδου,
πατώντας σακίδια
χωρίς να κοιτά.

Πνιγμένος συνένοχος,
βαθιά προδομένος,
με σκύλους, με χίμαιρες
με ψάρια και φύκια,
μαρτύρησε πρόσφατα
την άκρη του νήματος
σ’ αυτούς που δεν ήθελαν
να δουν πιο μπροστά.

Κι εγώ που νοστάλγησα
να ζήσω το σήμερα,
με χρώμα, με νόημα,
μ’ ελπίδες και τύχες,
στερνή συνιστώσα
του άδικου εγκλήματος,
θα κρύβομαι αιώνια
σε φράσεις θεώριες.