Βήματα

Τι θα ‘κανες αν…
…ξεγυμνωνόσουν μπρος στον καθρέφτη κάποιου άλλου;
…έριχνες στην πυρά το θεόρατο επικοινωνιακό σου χάρτη;
…κάποιος έκαιγε το βήμα που δεν τολμούσες να βαδίσεις;

Πώς θα ‘νιωθες όταν…
…θα σ’ έκρυβε στην αγκαλιά του αυτός που χτύπησες με τη γροθιά σου;
…θα σ’ έπιανε απ’ τον καρπό ο πάλαι ποτέ που αδύναμα στηρίχθηκε στον ώμο σου;
…θα σου ‘διναν απλόχερα φιλελεύθερες αποκρίσεις αντί να σε ρωτούν τα νόμιμα;

Δε θέλω να γίνω παρά η αιτία να θυμάσαι…
…ότι δε φέρουν όλοι οι άνθρωποι ασπίδες.
…ότι δε στέκονται όλα τα σώματα στις πληγές.
...πως παραμένει αυτοπληρωτική η Οδός της Έκθεσης.

Μήπως και δεις με τη ματιά σου το παραπέρα σου σαν Άνθρωπος.
Να μη σου φταίει πια ο Κόσμος, να μη σε ορίζει η όση Τύχη, να μη στα φέρνει έτσι η Μοίρα.
Να γίνεις Εσύ∙ να μείνεις Εσύ∙ να ξέρεις ποιος Είσαι και γιατί Είσαι έτσι.
Να προχωρώ κι Εγώ∙ να μένω Εγώ∙ να μου θυμίζω πως κάπου εκεί έξω υπάρχεις κι Εσύ.