Tango

Συχνά παιδεύω το μυαλό μου με το ζήτημα των σύγχρονων σχέσεων, προσπαθώντας να τους αποδώσω τη «ρετρό» χροιά την οποία νιώθω ότι τους στερεί η στείρα πραγματικότητα. Αποτυγχάνω παταγωδώς για πολλούς και διαφόρους λόγους, ορισμένοι εκ των οποίων είναι οι εξής:

• Συνταγές, πέραν εκείνων της μαγειρικής, δεν υπάρχουν (και αν υπάρχουν, μη γελιέσαι, δε λειτουργούν παρά για να πουλάνε οι φυλλάδες)
• Η αμετροέπεια των παθών επιβάλλεται διαρκώς και αενάως στην κοινή λογική
• Ο Murphy συμβάλλει καταλυτικά με τον (απίστευτα ενοχλητικό) τρόπο του, ώστε να μην έχω καταφέρει ούτε μία φορά να βγω από τον κυκεώνα της πολυπλοκότητας ενός τόσο πολυδιάστατου θέματος χωρίς απώλειες (και σίγουρα όχι με κάτι λιγότερο από ημικρανία)

Ως εκ τούτου, κι επειδή κάποιος συνομιλητής φύτεψε μέσα στο νου μου την έννοια της διασποράς των προσωπικών αναγκών στο επίπεδο των διαπροσωπικών σχέσεων, θα είμαι σύντομη και θα απευθυνθώ αποκλειστικά στις Γυναίκες του Κόσμου, εστιάζοντας στα βασικά συμπεράσματα στα οποία έχω καταλήξει μετά από αρκετό κόπο, εκατοντάδες απογοητεύσεις και επενδύοντας το χρόνο μου στο να διατηρώ τις «κεραίες» μου ανοιχτές.

Αγαπημένη, με τον ίδιο τρόπο κατά τον οποίο (δυστυχώς!) δεν υπάρχει μηχάνημα το οποίο ταυτοχρόνως να πλένει, να απλώνει και να σιδερώνει τη μπουγάδα σου, θα ήθελα να σε πληροφορήσω ότι, δεν υπάρχει ο σύντροφος «όλα-σε-ένα»: αυτός ο οποίος θα είναι ταυτοχρόνως ώριμος, έξυπνος, καλλιεργημένος, επιτυχημένος, ακομπλεξάριστος, χιουμορίστας, ευχάριστος, αθλητικός, εξωστρεφής, ευαίσθητος, καλός οικογενειάρχης, ηθικό στοιχείο, ενδιαφέρων συνομιλητής, δυναμικός εραστής, δε θα σε κάνει να βαριέσαι και όλα τα συναφή.

Στην καλή περίπτωση (η οποία εάν προκύψει στη ζωή σου θα επαφίεται περισσότερο στην τύχη και λιγότερο σε οτιδήποτε άλλο), ο μέσος σύντροφος… άντε να διαθέτει δύο ή τρία από τα προαναφερθέντα «ιδανικά χαρακτηριστικά» τα οποία (βλακωδώς) έχουν καρφωθεί στο μυαλό σου από την προ-εφηβική εποχή (τότε που περνούσες υπερβολικά πολύ χρόνο βλέποντας Candy-Candy και Nils Holgersson). Στην εξίσου καλή περίπτωση, θεώρησε τον εαυτό σου ιδιαιτέρως τυχερό εάν ο ίδιος άνθρωπος έχει την όρεξη, τη θέληση και το κουράγιο να δουλέψει μαζί σου πτυχές του χαρακτήρα του ώστε να αναδείξει ένα (!) ακόμα χαρακτηριστικό του, με γνώμονα την κοινή σας επιδίωξη να έρθετε πιο κοντά.

Συμπέρασμα: Σταμάτα να ταλαιπωρείσαι (και να ταλαιπωρείς) επειδή δεν είστε σιαμαίοι, ή δε μοιράζεστε τις ίδιες ανησυχίες στο μέγιστο βαθμό και διέγραψε από το μυαλό σου όλους τους «Δεκαλόγους» και τις «λίστες» περί ιδανικού συντρόφου.

• Και τι έγινε που ο σύντροφός σου δεν επιθυμεί να κάνει συζητήσεις για τις σύγχρονες τάσεις της μόδας ή δε σε συνοδεύει στα ψώνια; Έχεις τις φίλες σου οι οποίες κατέχουν το θέμα περισσότερο κι από την εκδότρια της Vogue.
• Δεν είναι προς θάνατον η συμβίωση με κάποιον ο οποίος δεν έχει διαβάσει ποτέ του Ντοστογιέφσκι ή δε γνωρίζει περί της «Αβάσταχτης ελαφρότητος του Είναι»: υπάρχουν κοινότητες αποτελούμενες από ανθρώπους οι οποίοι δεν ασχολούνται παρά με αυτά (και άλλα παρόμοια φιλοσοφικά ζητήματα) στις οποίες μπορείς να ξετυλίξεις όλο το εύρος της ανάγκης σου για (αμπελο-)φιλοσοφία χωρίς φόβο και πάθος.
• Δεν πειράζει που ο καλός σου δε σηκώνει 200kg στη μπάρα: αρκεί που είναι αρκετά πρόθυμος να σε βοηθήσει με τις σακούλες του super market, ανταλλάσοντας λίγο από το sex appeal του Brad Pitt με μια τρυφερή αγκαλιά το βράδυ όταν όλες οι φασαρίες και το βουητό της πόλης δείχνουν να ησυχάζουν, επιτρέποντάς σου να κοιμηθείς...

Πριν βιαστείς να με κατηγορήσεις ότι η άποψή μου απλώς σε παροτρύνει να «ρίξεις τα στάνταρ» σου και να συμβιβαστείς με καταστάσεις και συμπεριφορές τις οποίες θεωρείς (εν γένει) αδιανόητες και υποτιμητικές, θα ήθελα να σου ενδυναμώσω τον προβληματισμό τον οποίο (μακάρι να) σου έχω δημιουργήσει ως εξής: ποια είναι η πιο μακροχρόνια σχέση την οποία έχεις (και θα έχεις σε) όλη σου τη ζωή; Την έχεις αναγνωρίσει; Την έχεις εκτιμήσει; Την έχεις αξιολογήσει όπως πρέπει; Την έχεις δουλέψει πραγματικά; Την έχεις πιέσει όσο αντέχεις και, μάλιστα, σε καθημερινή βάση;

Μη γελιέσαι, στη σχέση την οποία έχεις με τον εαυτό σου αναφέρομαι: πόσο αγαπάς ή μισείς, επικρίνεις και κατακρίνεις, διορθώνεις ή αγνοείς τα στοιχεία τα οποία αποτελούν την προσωπικότητά σου; Πόσο αντέχεις να παλέψεις τους προσωπικούς σου δαίμονες, τις φοβίες και τις απόκρυφες σκέψεις σου με στόχο να δημιουργήσεις ένα χαρακτήρα ο οποίος θα είναι γνήσια δικός σου κι όχι κακέκτυπο των προβαλλόμενων ερεθισμάτων από τα οποία βάλλεσαι εκούσια και ακούσιά σου; Αγαπημένη, πρόσεξε: πριν βιαστείς να απελευθερώσεις τον τυφώνα τον απαιτήσεών σου απέναντι στο σύντροφό σου, κάνε την αυτοκριτική σου: εσύ είσαι όλα αυτά τα οποία ζητάς από τον άλλο; Πριν παλέψεις στην αρένα του άλλου, σκέψου πρώτα την απόδοσή σου στην προσωπική σου αρένα...

Ένα βήμα παραπέρα στη σκέψη (γένους θηλυκού η σκέψη, δε μοιάζει τυχαίος συνειρμός), θα συναντήσεις τον πλέον επικίνδυνο σταθμό του μυαλού, ο οποίος αποτελεί και εν δυνάμει πυροσβεστικό κρουνό «δια πάσαν νόσον»: ποιος είναι ο λόγος για τον οποίο έχεις συγκεκριμένες επιδιώξεις και απαιτήσεις από τους ανθρώπους τους οποίους γνωρίζεις; Πόσο πραγματικά μεγάλη ανάγκη έχεις ένα συγκεκριμένο χαρακτηριστικό από κάποιον άλλον άνθρωπο και γιατί να επιδιώκεις κάτι συγκεκριμένο; Μήπως για να αντισταθμίσεις τη δική σου αστοχία και το δικό σου κενό;

Και για να είμαι (όπως υποσχέθηκα εξ’ αρχής) σύντομη και περιεκτική, θα σου δώσω μια συμβουλή υπό μορφή ευχής:

Ο λόγος για τον οποίο θα επενδύσεις το χρόνο και τα συναισθήματά σου στην επόμενη γνωριμία σου, ας είναι η πραγματική ανάγκη σου για αυτοβελτίωση, μέσα από τη βαθειά επικοινωνία και την αλληλοσυμπλήρωση δύο ψυχών, δύο μυαλών και δύο κορμιών. Ας πάψει «η σχέση» να είναι απλώς ένα γιατροσόφι για την πρόσκαιρη μοναξιά σου, επειδή αποφεύγεις να κοιτάξεις μέσα σου, να συζητήσεις με τον εαυτό σου και να λύσεις τα διαπροσωπικά σου προβλήματα.

Όσο για εσένα, αγαπητέ εν δυνάμει σύντροφε, που βιάστηκες να πάρεις το μέρος της γράφουσας κουνώντας υποστηρικτικά το κεφάλι στο «μάλωμά μου» προς το γυναικείο πληθυσμό, διάβασε με προσοχή και ανοιχτό πνεύμα αυτές τις γραμμές, για τον απλούστατο λόγο ότι… «it takes two to tango»: θα πρέπει να είσαι ικανός να κάνεις το βήμα προς τα εμπρός απέναντι σε μία ψυχή η οποία είναι διατεθειμένη να κάνει το βήμα προς τα πίσω, ώστε να χορέψετε μαζί το πιο έντονο πνευματικό, συναισθηματικό και σωματικό τάνγκο της ζωής σας. Εάν δεν επιθυμείς να συμμετάσχεις σε αυτό, υπάρχει και το γήπεδο. Σου υπόσχομαι, δε, πώς όσο μένεις εκεί, κανείς δε θα σε ενοχλήσει…