Αλεξιθυμία

«Μα, με τραυματίζει!»
Καλά το πας. 
«Με δυσκολεύει κάθε μέρα και περισσότερο!»
Ορθώς βαδίζεις. 
«Τρομάζω και μόνο με τη σκέψη ότι μπορεί και να μην το αντέξω!»
Συνέχισε. Ακάθεκτος. 
«Μου λεν’ πως αυτά που επιθυμώ δε γίνονται!»
Κλείσε τ’ αυτιά σου και προχώρα. 

«Νιώθω φόβο…»
Άναψε, επιτέλους, τα Φώτα Πορείας.
«Νιώθω ανασφάλεια…»
Κράτα πρώτος Εσύ το Χέρι σου. 
«Νιώθω ντροπή…»
Στην εποχή της Αμέμπτου Ηθικής; 
«Νιώθω σα να αδειάζω από συναισθήματα…»
Τώρα Ναι! Μόλις πήρες το Δρόμο σου λάθος!

«Κι ας πονάω;»
Κι ας πονάς, καμιά φορά. 
«Κι ας γεμίζω με σημάδια;»
Παράσημο στο στήθος κάθε γρατζουνιά στην ασπίδα. 
«Κι αν αποτύχω;»
Όσο θα συνεχίζεις να προσπαθείς, τόσο θα προσεγγίζεις την επιτυχία. 
«Κι αν αργήσει να έρθει η χαρά;»
Κάθε που δε θα έρχεται η μικρή χαρά, θα παίρνεις ένα μεγάλο μάθημα.