Σημεία των Καιρών

Σκαλίζοντας την Πέτρα, μοχλεύτηκε ένα Παρελθόν:
Αρχαία πνεύματα ανάσαναν ελεύθερα,
μύστες μιας αιωνιότητας, υμνήσανε προγόνους.

Τσακίζοντας το Κύμα, γρατζουνίστηκε ένα Σκαρί:
Οι Πειρατές γρυλλίσανε, σκληρά θορυβημένοι,
λες και το πάπορό τους έμοιασε με καρυδότσουφλο τ’ ανέμου.

Δουλεύοντας το Ατσάλι, πύρωσε ένα Σπαθί.
Οι Μάγισσες των στεναγμών ετοίμασαν τα ξόρκια τους,
για όταν πια, ματωμένο, θα'χει ριχτεί θανατικό στη μάχη.

Στον κόσμο των Παραμυθιών, στεγάστηκε η Ουσία.
Μην το νομίσεις, άμυαλε, πως δε σε αφορούν:
Καράβι του συμβολισμού κάθε μικρή λεξούλα,
υπογραμμίζει αδιάκοπα Σημεία των Καιρών…