Παλιά ήτανε γέφυρες και πύργοι:
Οι γέφυρες να ενώνουνε τις σκέψεις,
οι σκέψεις να ζεσταίνουνε τους πύργους.
Παλιά ήτανε γέλια και εικόνες:
Τα γέλια να φωτίζουνε τα πρόσωπα,
τα πρόσωπα να φτιάχνουν τις εικόνες.
Όμως χωρίς να χτίσεις, να κοπιάσεις,
ο χρόνος χάνεται δίχως προσπάθεια:
εξαϋλώνεται στο υπερπέραν, θολός σαν πάντα.
Τώρα θα βρεις μονάχα πέτρες δίχως χρώματα.
Σπάσε τις πέτρες, να γίνουν χώματα,
να βγει η μουντάδα απ' τα χρώματα .
Έτσι κι εσύ, σα νέος κι άξιος ιππότης της Κασπίας,
πάρε τη μέρα σου και στύφ'τη: κάν'τη τροφή για σκέψη.
Τη μασημένη μου τροφή μην καταδέχεσαι.
0 comments:
Δημοσίευση σχολίου