Χρήστος

Είναι για σένα,

που τόσο στωικά κουρνιάζεις τα θέλω σου

σε μια γκρίζα γωνία

και καθρεφτίζεις το βλέμμα σου

στα σκονισμένα ματογυάλια της ψυχής σου.

Είναι για σένα,

που παρατηρώ τόσο καιρό τώρα,

κρυμμένη στη δική μου ουτοπική οπτική γωνία,

χωρίς να έχω επιδιώξει εξαρχής

μια τέτοια άσκοπη ανάλυση.

Είναι δική σου

η κρυφή δύναμη,

η δυνατή σκέψη,

η σκεπτόμενη επιθυμία,

η επιθυμητή αποξένωση.

Είναι για σένα,

όμως κατά βάθος,

μιλάω στο απόκρυφο είδωλό μου...